WE KRIJGEN ER EEN ZOONTJE BIJ!!!!


Ons zoontje heet Shi Yi Ming (Shi is zijn achternaam) en hij is geboren op 8 juni 2007 (in het jaar van het varken).

Hij verblijft in een pleeggezin (onder verantwoordelijkheid van het Shihezi Social Welfare Institute) in de provincie Xinjiang.

Wij geven hem de naam Yann erbij en voluit gaat hij Yann Yi Ming heten.
Omdat we hem al ruim 3½ maand volop Yiming noemen en we daar al zo aan gewend zijn, is er een kans dat dat zijn roepnaam blijft, maar dat beslissen we later pas definitief.

Yiming is geboren zonder linkeronderarm.

*********************************************

Het hele verhaal van voorstel tot TA:

Op 11 november 2008 rond tien voor vier zaten Yulia en ik een boekje te lezen op de bank (alle details zijn natuurlijk belangrijk... het boek in kwestie heet "Het verhaal van Stippie en Jan"). Totdat Bertie Treur van Kind en Toekomst totaal onverwacht belde.
En meteen was het gedaan met de rust in huis.

Bertie heeft in eerste instantie alleen verteld over de special need van ons tweede kindje.
Met deze informatie moest ik Rob opbellen en als we het er helemaal over eens waren dat we volmondig ja konden zeggen tegen dit voorstel, zouden we de rest van de gegevens krijgen. We wisten toen dus nog niet of het een jongetje of een meisje was, wanneer het geboren was, enz.

Uiteraard was Rob ook helemaal voor en dus heeft hij meteen een fax naar Kind en Toekomst gestuurd om dat kenbaar te maken.
Kind en Toekomst is namelijk alleen tussen 09.00 en 12.00 uur 's morgens bereikbaar, dus in het ergste geval hadden we tot de volgende ochtend moeten wachten om erachter te komen wie ons tweede kindje nou eigenlijk is.
Maar als we een fax zouden sturen, zou Bertie haar best doen om diezelfde middag nog even te bellen.
Pffff... dat duurde dus tot na half zeven 's avonds! We hadden de hoop opgegeven om nog iets te horen, maar gelukkig belde ze toch nog!
Helaas mochten we via internet of e-mail in eerste instantie geen verdere gegevens over onze zoon vertellen, omdat de Chinese adoptieautoriteit (CCAA) dat uitdrukkelijk verbiedt. We hebben daar ook een verklaring voor moeten ondertekenen.
We konden het pas van de daken schreeuwen als ook in China alle documenten e.d. voor elkaar zijn, dat kon nog enkele maanden duren.

Op 13 november 2008 kregen we het medisch rapportje, geweldig om te lezen hoe de ontwikkeling tot dan toe is verlopen.
En ruim een week na het voorstel kregen we eindelijk de foto's! Wat een lekker ventje! (objectieve mening van twee trotse ouders).

Op 22 november 2008 hadden wij een "meet and greet" met Sinterklaas en twee zwarte Pieten.
Toen Yuul op schoot zat bij de Sint, vroeg Piet haar waar haar broertje nu is. "In China!" antwoordde ze meteen en op de vraag hoe we hem dan gaan ophalen, wist ze ook meteen het antwoord: "Met de helikopter!"

Op vrijdag 9 januari 2009 waren we allebei wezen werken. Toen ik rond kwart voor vijf thuiskwam, lag er tot mijn grote verrassing een bezorgbericht van de TNT op de deurmat. Daarop stond dat de postbode langs was geweest met een aangetekende brief van de Stichting Kind en Toekomst. Jeminee, nog geen negen weken na het voorstel... dit kon toch niet al de LOA zijn?!
Eigenlijk konden we pas op de eerstvolgende werkdag terecht, maar de volgende ochtend hebben we toch een poging gewaagd en ja hoor... het wàs onze LOA en hij lag netjes op ons te wachten!
We hebben de LOA ter plekke ondertekend en meteen aangetekend teruggestuurd naar Kind en Toekomst.
Wat een geluk! Zeker omdat er nog veel wachtenden voor ons waren. Waarom wij zo ontzettend snel de LOA hebben ontvangen, terwijl anderen er vele maanden (soms wel zeven, acht maanden) op moeten wachten, is voor ons een groot raadsel.

Op dinsdag 24 februari 2009 kwam er ook een eind aan het wachten op de travel approval (TA).
Op die dag kregen we namelijk een brief van Kind en Toekomst dat onze TA binnen is en dat de vluchten geboekt zijn!
We vertrekken op vrijdag 6 maart 2009 en komen op 20 maart 2009 met z'n vieren weer terug in Nederland.
Ter voorbereiding op de reis hebben we op 4 maart 2009 een afreisgesprek bij Kind en Toekomst in Halle. Daar ontmoeten we ook de rest van onze reisgroep met wie we sowieso een week in Beijing zullen doorbrengen (de eerste week waaieren we allemaal uit over China, omdat we de eerste week doorbrengen in de provincies waar onze kindjes vandaan komen).

Moet je nou toch eens kijken
hoe schattig hij op het kleine
fotootje op de TA staat: