Zonder overdrijven zou ik ons - als ouders van Yulia - toch aardig door de wol geverfd willen noemen, maar deze hadden we nog niet gehad: een Yuul met jetlag ;-)
Gisteravond sliep ze vrijwel meteen, maar er klonk al een klein stemmetje in mijn achterhoofd dat haar tuk wel eens de lengte van een middagslaapje zou kunnen hebben. En ja hoor! Laat ik het zo stellen dat we een gezellige nacht hebben gehad met regelmatige bezoekjes van Yulia.

Uiteraard sliep ze vanmorgen om half zes prinsheerlijk, maar een vliegtuig wacht niet, dus vort met de geit.
Iets na zevenen waren we op het vliegveld en werden we door Li geholpen met inchecken. Ook hier hadden we weer veel bekijks, dat is wel wennen.
Geheel volgens schema vertrok het bijna volle toestel rond 08.35 uur naar Ürümqi (met de CZ6904). Alsof de duvel ermee speelde, lag Yulia ook deze keer te slapen tijdens de landing. Daar gingen wat drukkere uurtjes aan vooraf, maar veel erger dan onze bejaarde voorbuurvrouw door haar haar woelen, heeft ze niet uitgespookt.

Na een vlucht van zo'n vier uur werden we in Ürümqi opgewacht door onze gids Jenny. Al kletsend met haar werden we door een Oeigoerse chauffeur naar het Mirage Hotel gereden, waar we Jing, Jenny's manager, ontmoetten. Jenny & Jing konden voor ons een upgrade regelen naar wederom een suite (daar twijfelden we al langer over en het is echt dubbel en dwars genieten) en daar namen we de dag van morgen even door.

We waren blij verrast te horen dat we morgen alle officiële handelingen gaan verrichten, waardoor we overmorgen een extra dag vrij hebben. Fijn dat ons een extra tripje naar het Civil Bureau bespaard blijft.
We kregen allerlei opdrachten mee, waaronder het kopen van drie cadeautjes. De cadeautjes zijn bestemd voor de registration manager, de notaris en de politiebeambte.
Daarop inhakend beloofde ik dat we ons morgen netter zouden kleden dan vandaag en Yulia ook een mooi jurkje zouden aantrekken.
Nou, daar moesten ze toch wel even om lachen en ze verzekerden ons dat dat in Xinjiang niet belangrijk is en dat we ook in ons reisgoed mochten verschijnen.

We wilden zo langzamerhand wel eens gaan lunchen (het was inmiddels over half drie) en besloten dat in het hotel te gaan doen. Maar daar waren tien bruiloften tegelijk aan de gang, leek wel, dus we vluchtten naar buiten.
Tja, en dan? We zitten hier downtown en het was vandaag zo ontzettend druk dat er haast geen doorkomen aan was, zeker niet met een buggy.
Uiteindelijk hebben we natuurlijk wel iets gevonden, maar daarna begon de nieuwe uitdaging: een supermarkt vinden om de noodzakelijke presentjes aan te schaffen. Via het hotel - waar bijna geen hond (chien, dog, Hund) een woord over de grens spreekt - werd ons de route uitgelegd, maar het duurde nog even voordat we succes hadden.

De rest van de tijd hebben we de kamers een beetje op orde gebracht.
Voor Yiming hadden ze een klein schommelwiegje gebracht (het wurm is 21 maanden en springt daar vast meteen met een driedubbele Rietberger uit) en voor Yulia hadden ze het enige grotere ledikantje kunnen regelen.
Dat hebben we dus even veranderd: Yiming mag in het ledikantje en Yuul slaapt in een geweldig bedje, gefabriceerd van twee aan elkaar geschoven fauteuils, je zou er haast jaloers op worden!

Nou... morgen een spannende dag... we zijn er klaar voor, geloof ik!!