Vandaag was de dag van de officiële handelingen.
Om negen uur moesten we beneden in de lobby klaarstaan en dat was al een hele toer zo op zo'n eerste ochtend als va en moe van zo'n beweeglijk kindje.
Yulia werd om zes uur wakker en begon even te huilen. Maar ze liet zich goed troosten en viel al gauw weer in slaap. Onze wekker stond op zeven uur en toen konden Rob en ik eerst nog rustig douchen, Yulia lag nog lekker te knorren.
Om half acht hebben we haar toch maar wakker gemaakt, want we hadden wat uitdagingen op het programma staan: netjes aankleden voor de notaris, haartjes mooi maken (ook voor de officiële foto bij de notaris) en... last but not least... zorgen dat haar buikje goed gevuld zou raken.

Dat is niet helemaal gelukt: het jurkje was prachtig en het buikje raakte gevuld, maar Yulia trok de zorgvuldig (maar erg onhandig) gemaakte staartjes vlak voor negenen uit haar haren en het lukte ons niet om dat nog te verhelpen.
Het resultaat: een meisje met losse haartjes en twee bezwete ouders op de officiële foto voor het rode boekje. Lekker stel.

Daarna door naar de notaris voor de laatste formaliteiten voordat Yulia echt onze dochter is voor de Chinese wet. Dat stelde weinig voor, dat was na een minuut of vijf wel gepiept. Toen weer snel terug naar het hotel om daar te lunchen (weer mie, net als bij het ontbijt) en daarna ben ik alleen met haar naar boven gegaan om haar een schoon luiertje om te doen (voor het eerst zonder morren, ze werkte zelfs heel goed mee) en haar in bed te stoppen.
Ze ging ook zonder problemen slapen. Ik heb me even een paar minuten in de badkamer verstopt omdat ze even bleef roepen, maar al gauw sliep ze.

Vanmiddag gingen we met een groepje onder begeleiding van onze gids Maggie naar een supermarkt. Even een stukje met de taxi en daarna... shoppen maar!
We hebben ons ingehouden (geen zorgen!) en ons beperkt tot luiers en aanverwante artikelen en ook maar wat onderbroekjes voor Yulia, want de rompertjes maat 74/80 van de Hema kunnen nog maar net.

Vanavond zijn we met drie van de vier stellen (met onze vier kindjes erbij) wezen eten in een nogal sjieke tent, weer samen met onze gids Maggie.
We hebben heerlijk gegeten. Vooral de glasnoedeltjes waren niet te versmaden, ook volgens Yulia, zie de foto maar.

Al met al was het een druk dagje voor ons meissie. Van hot naar her: in de buggy, in de taxi, op de arm, weer in de buggy. Maar ze heeft zich - op wat kleine uitbarstinkjes na - heel goed gehouden vandaag.
Het valt ons wel op dat ze de andere kinderen als concurrentie lijkt te zien.
Ze deelt links en rechts af en toe klapjes en kneepjes uit en Rob is twee keer het slachtoffer geworden van haar scherpe gebitje.
We hebben onze gids het Chinese woord voor "nee" gevraagd en dat schijnt "poe" te zijn. Vandaag zijn we maar eens begonnen om zo af en toe eens "poe" te zeggen en het lijkt te helpen.

Morgenmiddag gaan we met Maggie naar Yulia's vindplaats: voor de poort van het Jangxi Children's Hospital in Nanchang, het ziekenhuis waar ze ook geopereerd is aan haar heupje. En als het goed is mogen we één dezer dagen ook het kindertehuis bezoeken waar Yulia bijna haar hele leven tot nu toe heeft doorgebracht... dat zal vast ook erg indrukwekkend zijn.