Voor vandaag stond er een bezoek aan de "countryside" op het programma.
Boeren achter de ossenwagens ploegend op het land, dat wilden we zien.
Het leven (misschien) van de biologische ouders van onze dochters.

Om half tien vertrokken we met ons vaste taxibusje (met airco) en reden we al gauw de stad uit. Het was niet eens zo ver rijden, minder dan een half uurtje schat ik, en toen stapten we uit om een wandeling te maken.
Eerst langs de rijstvelden. Maggie vertelde ons dat de rijst vorige maand geoogst is en dat de rijstboeren nu bezig waren om weer een nieuwe partij uit te zaaien, die op z'n beurt in september zal worden geoogst. Een drukke tijd dus.

We kuierden wat, keken onze ogen uit en dronken veel water want zelfs de meest geharde niet-zweters onder ons moesten buigen voor deze warmte.
Hoewel, het deed minder warm aan dan gisteren (tijdens het tempelbezoek) en er stond ook best een lekker windje, maar toch gingen alle kranen bij iedereen open.

Yulia gedroeg zich voorbeeldig. De ene keer weer bij Rob over z'n schouder, de andere keer weer in mijn armen, ze onderging het allemaal erg gemakkelijk.
Het was nou eenmaal geen buggyproof terrein, maar zo ging het gelukkig ook (maar ik hoef jullie vast niet uit te leggen dat zo'n mensje tegen je aan de gevoelstemperatuur alleen maar nog verder opschroeft).

Even verderop was een meubelfabriekje dat we mochten bezoeken en daarna vervolgden we onze weg door een dorpje.
Dwars door een woonhuis heen, bij iedereen voorzichtig naar binnen gluren.
De mensen waren ontzettend aardig en gastvrij en leken er geen problemen mee te hebben dat wij daar liepen te fotograferen, te filmen en vooral te kijken (in hun plaats had ik waarschijnlijk een stuk minder vriendelijk gereageerd: opzouten met die camera's!!).

Na ons plattelandstocht werden we terug naar de stad gereden en daar hebben we heerlijk geluncht. Beneden in de hal stond een grote tapstoelopende pilaar vol mooie vissen, erg fascinerend voor ons allemaal.
En Yulia was erg geboeid door de televisie, op de foto onderaan deze pagina klimt ze er bijna in (de televisie stond aan) en als ze goed kijkt zie je haar statische haar boven haar hoofd zweven. ;-)

Na Yulia's middagtuk (ze werd pas na vieren wakker omdat ze er pas tegen tweeën in lag) zijn we met de hele groep naar een boeken-/CD-winkel geweest waar we allemaal CD's met Chinese kinderliedjes hebben gekocht en sommigen van ons kaarten/boeken van de provincie Jiangxi.

Daarna liepen Rob, Robert, Yulia (in haar buggy) en ik via een omweg terug naar het hotel. Daarbij hebben we uiteraard weer elke gelegenheid aangegrepen om een foto te maken. We zullen over iets meer dan een week zeker met veel foto's en films thuiskomen, maar da's alleen maar goed: zoveel kansen heb je niet om zoveel mogelijk vast te leggen van de geboortestreek van je dochter!

Vanavond hebben we het verder rustig aan gedaan; voor Yulia bestelden we noedels (roomservice!) en voor onszelf pizza's van de Pizzahut (brommertje!) waarvan Yulia trouwens smakelijk een paar happen van verorberd heeft.
Night night!