Carmen... er zit een Starbucks om de hoek van ons hotel in Beijing!!
Sorry hoor, met zulk een belangrijk nieuws moet je niet te lang wachten!

Goed, we zijn dus in Beijing, maar we hebben er nog niet veel van gezien.
Toen Yulia gisteravond (of beter gezegd: vannacht) naar bed ging was het al bij enen en Rob & ik gingen een half uurtje later.
Vanmorgen rond kwart voor elf hebben we Yulia maar wakker gemaakt, om te voorkomen dat haar ritme helemaal door de war geschopt zou worden.

We hebben de roomservice maar weer eens op laten draven, want de ontbijtzaal hier is slechts tot negen uur open en er moet toch ontbeten worden, nietwaar?
De prijzen liggen hier trouwens fiks hoger dan in ons hotel in Nanchang, maar eerlijk is eerlijk: het was heerlijk.

Na het eten zijn we - samen met Robert (wiens achternaam ik niet elke dag zal noemen, red.) - even een stukje wezen wandelen.
Ons eerste doel was de Starbucks, hoe kan het ook anders.
Met een bekertje espresso voor Rob, een Café Americano voor Robert en een Caramel Macchiato voor mij wandelden we verder. Vlakbij ons hotel zit ook een Hardrock Café, met een zeer interessante tekst boven hun ingang: "NO DRUGS AND NUCLEAR WEAPONS ALLOWED". Belachelijk streng, maar goed, we zullen ons aanpassen aan de Chinese waarden en normen.
En wat te denken van de Chinees uitziende KFC-man? Beter goed gejat dan slecht bedacht.

Toen we bij een groot warenhuis met supermarkt aankwamen, besloot ik even wat kleine boodschappen te doen. De rest van het gezelschap liep terug naar het hotel (Yulia leek moe, volgens Rob) en ik heb lekker de tijd genomen in de supermarkt.
Eenmaal terug in het hotel bleek al gauw dat Yulia helemaal niet van plan was om te gaan slapen. Nu maar hopen dat ze het de rest van de dag goed volhoudt, maar we zullen ons best doen om haar vanavond vroeg onder de wol te hebben.

Vandaag is dus een bijkomdagje na de reisavond van gisteren, hopelijk gaan we vanaf morgen een stuk meer van deze (ongetwijfeld prachtige) stad zien.