Sorry hoor, de verslagjes komen steeds later en worden steeds wat korter.
Aan de ene kant komt dat doordat het internet hier niet gratis is, dus we kienen beter uit wanneer we inloggen ('t is een peperoniduur hotel namelijk).
Maar aan de andere kant zijn onze dagen aardig gevuld. En omdat Yulia hier een stuk slechter slaapt dan in Nanchang, gokken we het er ook niet op om tijdens haar tukkies wild te gaan typen. Vandaar.

Maar goed, vanmorgen werd Yulia - na weer een nacht goed doorslapen - rond acht uur wakker en na een hartig ontbijtje gingen we op pad naar het Plein van de Hemelse Vrede. Voor mij is dat één van de meest bekende plekken van China en daar wilde ik dus persé heen. En dat Rob er gisteravond al "stiekem" geweest was, deed even niet terzake. ;-)

In tegenstelling tot onze andere dagen in Beijing was het vandaag zonnig en vrij helder en eenmaal bij het plein aangekomen, bleek het er enorm druk te zijn.
Chinezen lopen in de zon vaak met een parasolletje en al gauw hebben wij ook zo'n ding gekocht, omdat Yulia nogal onbeschermd bij Rob op z'n rug zat.
Schattig gezicht hoor, Rob met een lila parasolletje. Maar het hielp prima.

Al gauw liepen we de Nanchang Jie (een mooi laantje met een toepasselijke naam) in, op weg naar een nabijgelegen park: het Beihai Park.
Daar was het prachtig. Een mooi park met een nogal groot meer erin. Daar was het ook druk, maar absoluut niet zo dat je er last van had.

Vanmiddag hebben we niet veel gedaan, geluncht op de kamer en na Yulia's tukje hebben Rob en zij nog een wandelingetje gemaakt.
Vanavond hebben we met de hele groep gegeten. Morgen nog één volle dag in China en dan... dinsdag naar huis vliegen! Ik zie best op tegen zo'n lange vliegreis met zo'n klein - en vooral hyperactief - wurm, maar daar komen we ook wel weer door!

Straks gaat Yulia naar bedje toe en dan gaan wij ijskoud gewoon weer de gang op!